Vandaag was het begin- en eindpunt hetzelfde. Op het programma stond een bezoek aan basaltzuilen, een turfkerkje, een wandeling bij een gletsjertong en als klap op de vuurpijl een rondvaart in een meer met ijsbergen.
De dag begon vandaag erg mistig, maar op het moment dat wij in de auto stapten begon de mist al weg te trekken. Na ongeveer tien minuten rijden, toen wij onze eerste bestemming naderden, was de mist al opgetrokken. De eerste bestemming was een gebied met mooie basaltzuilen: Dverghamrar. Hier troffen we een stel Nederlanders aan, die gezellig aan het discussiëren waren. Zij konden het maar niet eens worden over hoe de smalle, horizontale plateaus op de bergen onstaan zijn. Helaas heb ik geen foto van de bedoelde plateaus. Er was één 'geleerde' man die beweerde dat schapen de plateaus gemaakt hadden. Daar was eigenlijk niemand het mee eens aangezien het ook voorkwam op bijna verticale hellingen. Toch beweerde hij stellig dat schapen daar wel konden lopen en dat ze dat toch echt gedaan hadden. Ik mag dat soort personen wel die iets compleet belachelijks stug blijven verdedigen...
Natuurlijk bleven we niet de hele tijd meekletsen, maar zijn we een rondje gaan lopen om de zuilen, waarbij Reinier nog een dappere poging deed om een zuil mee te nemen als souvenir. Je wilt immers wel met iets leuks thuis komen.
Helaas kreeg hij de zuil echter niet omver, dus reden we maar snel door naar onze volgende bestemming.
In Núpsstaður bevond zich, naast een aantal oude turfhuisjes en vervallen pandjes, een turfkapelletje. Dit kapelletje leek gebouwd te zijn op de grote stad waar het zich in bevond, want er konden toch al snel tien mensen in zitten.
Het was echter niet gebouwd voor ons Nederlanders, want zelfs ik kon er niet rechtop in staan, terwijl ik zo lang toch niet ben.
Na het turfkapelletje reden we even stevig door, waarbij we eerst naar het Skaftafell National Park reden. Daar konden we naar een gletsjer lopen, maar omdat het daar weer mistig was en de wandeling naar de gletsjer toch 45 minuten duurde, zijn we eerst doorgereden naar een meer met ijsbergen erin: het Jökulsárlón.
Dit meer was onwaarschijnlijk mooi door de mist en de vele ijsbergen die zich in het water bevonden. Er waren ook vogels fanatiek naar vis op zoek en we zagen af en toe wat zeehonden een blik boven het water werpen. Dat het een hele mooie locatie is, blijkt ook wel uit het feit dat er hier een aantal scenes van grote films zijn opgenomen: James Bond (Die Another Day), Tomb Raider (The Cradle of Life) en Batman (Batman Forever) zijn hier opgenomen. Hiervoor hebben ze de aanvoer van zout water van de zee stopgezet, zodat het meer snel dicht kon vriezen. Daarna konden ze er met snelle wagens overheen gaan scheuren, wat spectaculaire scene's heeft opgeleverd.
We hebben ook een boottocht over dit meer gemaakt. Dit ging met een amfibievoertuig. Eerst reden we naar het meer en vervolgens hebben we een klein half uurtje rondgevaren. De gids vertelde ons allerlei interessante dingen, zoals dat het ijs blauw kleurt als het helemaal vol zit met water. Omdat het niet al te lang geleden geregend had, zagen wij allerlei mooie blauwe ijsbergen. Van een ijsberg steekt trouwens maar tien procent boven het water uit. Ook vertelde ze dat de dichtheid van het gletsjerijs veel hoger is dan normaal ijs. 
Deze uitleg deed ze met een blok ijs in haar blote handen, dat ze twee minuten lang vasthield. Daarna vroeg ze vriendelijk of ze het blok ijs los mocht laten, omdat het toch een beetje koud werd.
Na het ijsbergenmeer hadden we het verste, meest oostelijke, punt van onze reis bereikt en konden we weer aan de terugreis beginnen. We kwamen nu weer langs Skaftafell, waar de mist nu was opgetrokken en we dus een leuke wandeling konden maken. Deze wandeling ging naar Skaftárfellsjökull. 
Tijdens de wandeling hebben we ook nog interessante dingen met het gesteente gezien. 
Zo lag er een verzameling stenen precies zo dat ze de letters IAPC vormden en zagen we een leuk patroon in een wand. 
We vermoeden dat dat patroon gevormd is doordat er vroeger een lavauitbarsting onder water is geweest, maar mocht iemand daar uitsluitsel over kunnen geven, dan hoor ik dat natuurlijk graag. [Op 3 januari 2006 kreeg ik van Wouter Tiggelman een mail. Hij wist mij te melden dat het basalt is. Dit zou ontstaan wanneer magma snel afkoelt en krimpt, vergelijkbaar met uitdrogend modder. De natuurinformatiesite geeft meer informatie. Het zouden geen vulkaanuitbarstingen onder water zijn, omdat het resultaat er anders uit ziet; er onstaat dan pseudokraters.]
Dit is de link voor de volgende dag.